Hunt: Showdown - Biatatá - Still Waters Run Deep

Bu DLC bir Efsanevi Avcı, iki Efsanevi silah ve bir Efsanevi tüketilebilir içerir: - Biatatá (Avcı) - Cobra da Várzea (Scottfield Model 3 Ateş Kusan) - Proteção do Andarilho (Winfield 1893 Süpürücü) - Língua de Fogo (Sıvı Yangın Bombası). Aşağıdaki kesit, Brezilya Birleşik Devletleri'nin Salvador (Bahia) eyaletinde gizlice yayınlanan bir yerel gazetedeki ""Cobra da Várzea"" adlı kısa öyküden alınmıştır. (Daktilo çevirisi ekte mevcuttur) Saat gecenin üçü. Fersahlar boyunca var olan tek ışık, kumda yaktığı küçük ateşten geliyordu. Sabit, çevik parmaklarıyla bıçağını kullanıyor ve ganimetini dikkatli bir şekilde oyuyordu. İsteklerine teslim olduğunda ıslak bir ses çıkarır ve elini kucaklarmışçasına etrafında kapatırdı. Ayaklarının dibinde, gözlerinin olduğu yerde artık kanayan delikler olan dört adam boğuk iniltilerle ona karşı koymaya çalışıyordu. Balıkçılar onları bulduğunda Atlantik'in dalgaları arasında beyazlara bürünmüş, insanların mahkemelerinin çabucak affettiği günahları için nihai yargılamayı bekliyor olacaklardı. O zamana kadar ise ""o"" çoktan gitmiş olacaktı. ""Biatatá'nın işi olmalı."" Sessiz fısıltılar sokaklara ve kilise sıralarına yayılacaktı. Bazıları ona kahraman, bazıları ise katil diyecekti. Batıl inançları olanlar ise ateşten bir yılanın insanların gözlerini çalıp onları delirttiği hikâyeleri anlatacaktı. Ancak asıl soru şuydu: Neden? Taze göz küresini parmaklarının arasında yuvarlarken, bir kez daha, bu soruya cevap verip veremeyeceğini merak ediyordu. Adalete hiçbir zaman inanmamıştı. İntikamdan en son ne zaman zevk aldığını da hatırlayamıyordu. Hatırladığı tek şey küçük ve cılız olduğu, kalabalıklar içinde görünmez kaldığıydı. Düşüp sanki kaldırımın bir parçası gibi üzerinden geçilmesi. Kanamaya ve çürümeye terk edilmesi. Neden diye birçok kez sormuştu, aradığı cevap ona nihayet geldiğinde ise yanıklarına merhem sürmüşçesine rahatladığını hissetmişti. Belki de birinin kötülüğünün tek sebebi kötülük yapmayı seçebilmesiydi. Eğer öyleyse o zaman kendi nedeni de aynı şekilde basit olabilirdi. Ne bir kurtarıcıydı ne de bir canavar. Bu sefil adamları öldürebilmesinin tek sebebi diğerlerinin aksine bunu yapabilmesiydi. Gözü alevlerin içine attı, gülümsemeden önce derin bir nefes aldı. Yarın kuzeye, daha soğuk topraklara, daha habis kötülüklerin ve daha zor seçimlerin peşine düşecekti. Ancak bu gece Salvador'un tuzlu havası tenini ısıtıyordu. Adamların çığlıkları yerini sessizliğe bırakmasını dinlerken bu ölülerin bir daha bu dünyanın parçası olmayacağını biliyordu.